 Ben Kürdistanlı, Filistinli, Çeçenistanlı Zulmün en koyu yüzünü ben bilirim Namuslu bir geleceğe açılmak İffetli bir yaşamın sırrına ermek için Dökülürüm yollara şafak sökünce Çevrilir üstüme ateşten namlular Vurulurum ansızın bir sokak ortasında!
Cebbarın, hınzırın, imansızın elinde Ölüm kusan kırbaçların altında Yanardağa dönüşür sırtımdaki acılar Paramparça iki büklüm yüreğim Kan revan içinde aleve döner Bin bir çileyle yoğrulur, Üzerine gün doğan biçare günler!
Ben Kürdistanlı, Filistinli, Çeçenistanlı Dünya ülkesinin talihsiz vatandaşı Gıyabımda kurulur darağaçları Bir yudum hayat için Özgür bir nefes için Girince meydanlara Şaha kalkar kılıçlar İdama çekilir istikbalim!
Düşünmek, akletmek ve sorgulamak Nefes alıp hayata umutla bakmak Ölüm mangalarına davetiye sayılır, Zalimlerin, hainlerin kitabında! Dürülür defterim idam havzalarında Çarpar ruhuma ansızın çılgınca bir rüzgâr!
Ben Kürdistanlı, Filistinli, Çeçenistanlı İçinde doğduğum Teni tenimden olan yar Ülkemin en namuslu köşeleri Esaret zinciriyle acı çeker, yüreğim! Varlığım suç, Topraklarımda adam gibi yaşamak Zor ölümle yanıtlanır Modern çağın kutsal yasasında!
En vahşi ölümleri ben yudumladım Köleliğin en kalın bendi, Boynuma takıldı karanlık dehlizlerde İsyanım toplu ölümlerle vuruldu Oysa her başkaldırı, Bir adım daha yaklaşmaktı, Özgürce yaşayan çocuklara!
Ben Kürdistanlı, Filistinli, Çeçenistanlı Zulmün en koyusunu Acının en kesifini Yaşıyorum bir ömrün kıyısında! Bedenime biçilen en güzel yargı Bir kurşun sıcaklığında Kanlara boyanmış yüreğimle Ebediyete uzanmak.
Vurun ey zalimler! Bin parçaya ayırın naçiz bedenimi En gaddar silahlarınızı boşaltın üzerime Gövdem ölür, Oysa ruhum yükselir gökyüzüne Tırmanır nurdan özgürlük dağlarına Okyanuslara dönüşür kanım Boğar zalimi, kan emeni Boğar hınzırı, sadisti, zorbayı Bin umutla yayılır isyan Yedi âleme açılır direniş Doğar vaad edilen günün ilk ışıkları Özgür çocukların gülüşleri altında Gülistana döner mazlumların ümit ülkesi! Abdullah ŞAFAK |
