Hüzünden kulelere dönüştü içimde

Kutsal şehir yitirdi kendisine ait olan her şeyi

Tüketti ötelerden gelen bütün umutları

Zaman cehaletin kitabında titrek ve şaşkın

Güneşi kuşatan son cellâtlar,

Ağalar, paşalar, putçu Azerler

Dadandılar İbrahim’i güneşin ruhuna

Elçiler kenti Kudüs!

Şaşkın fırtınaların avucunda can çekişir!

Roma kulelerinde söylenir şirkin son şarkıları!

Yankılanır Kisra’nın saraylarında zulmün teraneleri!

Gece en ağır örtüleriyle ruhumu kuşatıyor

Neredesin ey kutsal ölüm!

Kurtar putçuluğa baş kaldıran son umudumu!

Neredesin yeryüzünü arındıran Nuh’un (as) Tufanı!

Nerdesin Sodom ve Gomoreyi yerle bir eden azap!

Gökten inen ilahi nur okşadı saçlarımı

Gecenin son karanlıkları,

O’nun gelişiyle dalga dalga eridi

Onun gelişiyle hayat yeniden yaratıldı

Muhammed’in (sav) gelişiyle,

Nur dağından yankılandı tevhid çağrısı!

“La ilahe illallah”

Nuh’un gemisi demir attı sahile

Sarsıldı şirkin demirden kaleleri

Geceye tutulan ruhum,

Tutsaklık bendini aşararak,

Özgürlük denizine açıldı.

İnsanlığın emini Muhammed (sav)

Ötelerden rahmet haberleriyle geldi.

Miraca tırmanarak,

Rabbin sonsuz semalarından,

Cennetin müjdesini getirdi.

Zaman hakta şekillendi,

Kutsal şehir, onursuz bir inadın ardından,

İbrahim’i (as) renge büründü.

Doğudan batıya bütün yeryüzü,

Hakkın rahmet ikliminde yeniden şekillendi.

Yıllar fırtınalara gebe,

Güneşin avucunda eridi zaman

Gecenin ıslak saçları arasında,

Kabuk bağladı ruhlarımız.

Alınlarımızdaki tevhidi iklimler,

Romanın putçu rüzgârıyla vuruldu.

Zihinlerimiz bin bir prangayla

Batının onursuz avucunda zamana tutsak düştü

Solmaya başladı güneşin kutsal rengi,

Dadandı canımıza Ebu Cehiller!

Hayber’in rövanşına oynar Ben-i İsrail!

Neredesin Nur dağından haykıran Tevhidin sesi?

Neredesin karanlık gecelerimizi parçalayan kutsal şafak?

Neredesin yeryüzünü adaletle dolduran insanlığın umudu?

Neredesin ilahi nurla ruhumuzu aydınlatan yüce resul?

Neredesin insanlığın emini?

Neredesin ya Muhammed (sav)?

Elimizden tut ya Muhammed (sav)!

Özgürlüğe susamış yorgun ruhlarımızı,

Rahmet pınarlarında yıka!

Allah’tan aldığın vahiyle onar hayatımızı!

Ey âlemlerin rahmet kaynağı!

Ey karanlıkları kurşun gibi yaran ilahi nur!

Elimizden tut!

Kurtar bizi gafletin ölümcül hastalığından!

Kurtar bizi ruhumuza dadanan çirkin hayatlardan!

Abdullah Şafak