İnsan hayatında bazen öyle olaylar yaşanır ki bırakın unutmayı, hatırladıkça acısı tekrar tekrar tazelenir. Hele hele yaşananlar, insan haysiyetine, şerefine, özgürlüğüne, dinine ve namusuna yönelik bir kast içeriyorsa bu, unutulmadığı gibi insan belleğindeki tazeliğini ve canlılığını da korur. Bu olaylar bir halk, bir toplum veya hareket tarafından yaşanmış ise nesilden nesile aktarılarak zihinlerdeki varlığını sürdürür.

Hizbullah Cemaati çeyrek asrı geçen mücadele hayatında bir daha unutulmayacak, nesilden nesile aktarılması icap eden, sürekli canlı ve hatırlatılması gereken çok acı olaylar yaşamış ve yaşamaktadır. Bunları unutmak mümkün değildir.

PKK’nin Hizbullah’a dayattığı savaşta yüzlerce cengâver şehidin kanı mı? Bu cengâverlerin şehadetleri karşında anne, baba, eş ve çocuklarının metanet, sabır ve dirençleri mi?

Aylarca PKK’nin muhasara ve kuşatması altında kalan, ihtiyaçlarını temin etmek için çarşıya, sokağa ve bakkala çıkamayan, günlerce kuru ekmekle yetinen, teslimiyeti değil başeğmezliği tercih eden kahramanların ölüm kalım mücadeleleri mi? Bütün tehlikeleri göze alarak kardeşlerine erzak ulaştırmak için yollara düşen ancak buralarda kaçırılan ve izlerine rastlanmayan yiğit insanları mı?

Küçük yaşlarından itibaren dava uğruna anadan, babadan, kardeşten, dosttan, memleketten ayrılmak zorunda kalan ve muhacereti garipçe yaşayan muhacirleri mi? Yoksa yıllarca evlatlarını görmeden onların yürek yakan hüzün ve hasretiyle bu dünyayı terk eden ana ve babaları mı?

17 Ocak 2000 süreci ile başlayan TC’nin Hizbullah ve mensuplarına yaşattığı o zemheri günleri mi? Yoksa Şehit Rehber’in başeğmezlik ve şehadetini mi?

Dönemin başbakanı ve içişleri bakanının basın mensupları karşında “Hizbullah’ın kökünü kazıyacağız” şeklindeki TC’nin zafer sarhoşluğu mu?

“Beş yıl sonra kimse Hizbullah cemaatinin isminden bile bahsetmeyecek. ‘Bir dönem böyle bir cemaat vardı’ bile demeyecekler” diyen kolluk kuvvetlerinin, gözaltında işkenceyle beraber Hizbullahi kahramanlara yapılan hakaretleri mi?

MOSSAD taktikleri ile güvenlik güçlerinin Hizbullah mensuplarına yaptığı insanlık dışı işkenceleri mi?

TC’nin camide Kur’an dersi verdi diye binlerce insanın kanunsuz olarak cezalandırılmaları mı?

Gardiyanların Hizbullah mensuplarına yaptıkları keyfi uygulamaları mı?

Aileleri eziyet ve sıkıntı çeksinler diye memleketlerinden uzak yerlere sürgün edilen Hizbullah mensuplarının sürgünleri mi?

Zindanın kötü koşullarından etkilenerek hastalanan, dört duvar arasında büyük sıkıntılar çekip hayata gözlerini yuman o güzel insanları mı?

Uzun yıllar tüm olumsuzluklara rağmen zindanda eşlerini yalnız bırakmayarak destek veren, çocuklarına ana babalık yapan çilekeş, vefakâr ve cefakâr bacıların sabır ve tahammüllerini mi?

2000 sürecinde cami öğrencilerinin topladıkları kâğıt ve naylonları satarak elde ettikleri parayı zindandaki Kur’an hocalarının ailelerine göndererek gösterdikleri bu masumane davranışlar mı… unutulacak?

Asla ve asla hiçbir şey unutulmayacak. İslam’a ve Müslümanlara yapılan hiçbir zulüm ve ihanet unutulmayacağı gibi Allah (cc) da hem bu dünyada hem de ahirette bunları karşılıksız bırakmayacaktır. Mücadele tecrübesi ile sabit olmuştur ki İslam’a ve Müslümanlara zulüm ve ihanet edenler amacına ulaşamadıkları gibi sonları da vahim olmuş.

Allah (cc), İslam için mücadele eden ve bu uğurda çeşitli bela ve musibetlere maruz kalanları da unutmaz, aksine bunları hem dünyada hem de ahirette aziz kılar. Şehit Rehber Hüseyin Velioğlu bu konuyu şu veciz ifadeyle dile getirmektedir: “Allah-u Teâlâ mümin kullarını hiçbir zaman yalnız bırakmaz. Kendi yolunda mücadele edenlere hidayet yolunu gösterir. İmtihan eder, fakat en kritik ve muhtaç anlarında salih kullarını mucize ve ikramlarıyla himayesine alır. Yeter ki, mümin inancını yitirmesin. Ateşe atılanı, balığın yuttuğunu yalnız ve yardımsız bırakmayan Allah (cc) hiç kimseyi unutmaz. Kalplerdeki gizliyi bilen Allah (cc), İslam için mücadele veren, bu uğurda belalara, musibetlere duçar olanları –hâşâ– unutur mu? Fakat müminleri dener, kâfirlere mühlet verir. Mükâfat ve ikabların tecellisini, yapılanların niteliğine göre dünya ve ahirette taksim eder. Allah’ın kanunları insanlar için böyle bir strateji koymuştur.”

Yaşanan her olay ve süreç Hizbullah Cemaati’ne bir tecrübe ve kazanım sağlamıştır. Geçmişte yaşananları hatırlamamak, unutmaya terk etmek, ders veya ibret almamak bir insan için nasıl mümkün değilse hareketler için de mümkün değildir. Çünkü bir hareketin hafızası, onun geçmişidir. Geçmişini bilmeyen hafızasını kaybeder. Geçmişini iyi okuyan, bilen, değerlendiren ve geçmişini ayna tutarak geleceğine şekil ve yön vermeye çalışan hareketlerin gelecekleri görkemli olur.

Hizbullah Cemaati geçmişte yaşadığı menfi ve müspet olayları unutmayacağı gibi yaşadıklarını nesilden nesile aktararak tarihe mal edecek. 2000 sürecinde TC’nin Hizbullah’a yaşattığı o büyük zulüm, işkence, acı ve zindanlar unutulur mu?

Hizbullah Rehberi Muhterem Edip Gümüş’ün şu özlü sözlerle ifade ettiği 2000 sürecinde Hizbullah Cemaati’ne yaşatılanları unutma bir yana, bunların nesilden nesillere aktarılması gerekir: “Rehberin şehadeti, gözaltına alınmamız ve akabinde köy köy, ilçe ilçe, il il yapılan operasyonlar, İslam’a ve Müslümanlara düşmanlıktan kaynaklanan yıkıcı ve ölçüsüz hakaret ve propaganda, gözaltındaki işkenceler, kaçırmalar, yalan ve iftiralarla teşhirler, hazırlanan fezlekeler, iddianameler ve hâkimlerin önceden belirlenmiş kararları, cezaevlerindeki taciz ve tahkirler… Belki başka coğrafyalardaki hareketlerin, yapıların ve cemaatlerin karşılaşmadığı bir süreç ve şartlarla karşılaştık.”

Hizbullah Cemaati’nin üçüncü nesli gelişip yetişmeye başladı. Bu neslin istikamet üzere cemaat anlayışı ile yetiştirilip muhkem bir şekilde mücadele sahnesindeki yerini alması gerekir. Bunun için de Cemaat’in tecrübe, birikim ve kazanımlarına şiddetli ihtiyaçları vardır. Çeyrek yüzyılı geçen Hizbullah’ın tecrübe, birikim ve kazanımlarını titiz ve sağlıklı bir şekilde yeni nesillere aktarabilirsek bu, gelecekte Cemaat’in heybetine heybet katacaktır. Kazanan değerler, tecrübeler, birikim ve kazanımlar kolay elde edilmemektedir. Bunları iyi muhafaza edip geleceğe katlayarak taşıyabilirsek bizden sonrakilerin işlerini kolaylaştırmış olacağız.

Cudi NUHOĞLU