Amerikan başkanı Bush 9 günlük bir Ortadoğu turuna çıkmış bulunmakta, Teksas valisi iken ziyaret ettiği bölgeye başkan olarak ilk kez geliyor. Gezisine İsrail ve Filistin kukla yönetimle başlayan sonra Kuveyt, Bahreyn, Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan ve Mısır'a uğrayacak olan Bush, El Arabiyye televizyonu aracılığıyla amacını şöyle ilan etti: "Güven tazelemek ve insanların gözlerinin içine bakıp şunu söylemek için buradayım: İran bir tehdit. Bununla baş etmek için bir stratejimiz var ve sizinle birlikte çalışmak istiyoruz. Bunu diplomatik yollarla çözebiliriz ama bütün seçenekler masada." 

Yine Amerikan başkanı gezisinin ilk ayağı olan İsrail’de:"İttifak zinciri ile İsrail'in bir Yahudi devleti olarak güvenliği garanti altına alınıyor" beyanıyla gezisinin ana mihverini ortaya koydu. İşin ilginci tüm bölgede tepki çeken Yahudi devleti söylemini de dile getirmekten kaçınmadı. Bush’un gelişinden çok önce bu konu İsrail’de gündem olmuş ve fanatik Yahudiler ısrarla amerikan başkanının kendilerini bir Yahudi devleti olarak zikretmesini istemişlerdi.

Gezinin görünen sebebi İsrail-Filistin barışı olsa da asıl ulaşılmak istenen nokta İsrail’in güvenliğini sağlamlaştırma, her şekilde kullanılabilecek kukla bir Filistin yönetimi oluşturma, Arap rejimlerini çeşitli vaat ve tehditlerle yanında tutarak İran İslam Cumhuriyetini soyutlamak -ki Bush bunu açıkça ifade etmektedir- ve Lübnan’daki iç karışıklıklardan Siyonist rejimin menfaati doğrultusunda faydalanmak ve sürdürmektir.

Ortadoğu ülkelerinde despot rejimlerin gittikçe marjinalleşmesi, bölge halklarında Amerika ve Siyonist rejime olan tepki ve nefretin sürekli artması ve İran İslam Cumhuriyetinin tüm ambargo ve yalnızlaştırılma çabalarına rağmen gittikçe güçlenmesi Amerika ve Siyonist rejimi korkutmaktadır.

Gerçek manada bir Filistin devletinin kurulmasına İsrail şiddetle karşı olduğu gibi Amerikanın da bu konuda bir samimiyeti yoktur. Mahmud Abbas ile bu aralar balayı yaşamalarının tek sebebi Filistin halkının gerçek temsilcisi Hamas’ı etkisiz hale getirmek ve kukla yönetim olan Abbas-Feyyad ikilisinin gayri meşru hükümetini kullanmaktır. Siyonistler onlarca yıllık bir işgalden sonra iyice derk ettiler ki Filistinlileri kökten süremez veya yok edemezler, madem ki burada bir Filistin varlığı olacak o zaman bağımsız müstakil bir Filistin yerine kendi içinde çekişen, ekonomik sorunlarla boğuşan ve her konuda kendisine (İsrail’e) bağımlı bir yapının olması tercih edildi. Bunun içindir ki son dönemlerde gerek Bush gerekse İsrail yetkilileri sık sık Mahmud Abbas ile bir araya gelmekte güya barış ve meşru sayılacak Filistin devleti için müzakereler yapmakta, çeşitli vaatlerde bulunmaktadırlar. Onların barış dedikleri veya barıştan anladıkları tek nokta işgalci Siyonist rejime karşı her hangi bir mücadelenin olmaması ve Yahudilerin güvenliğidir.

Siyonist rejimin güvenliği ve Amerikanın bölgesel planlarının önündeki en büyük engel ve tehlike onlara göre: özellikle İran İslam cumhuriyeti, Hizbullah ve Hamas başta olmak üzere bölgede gelişen İslami hareketlerdir. Amerika ve Siyonist rejim emellerine bu engellerin durdurulmasıyla ulaşabileceklerine inanmakta, bunu sık sık dile getirmekte ve bunun için ellerinden geleni yapmaktadırlar. Bush’un Ortadoğu gezisinin temel amacıda emellerine ulaşmak için Arap devletlerini kontrolde tutmak ve kendi şer ittifakları ekseninde kullanmaktır.

Bu nedenle çocuk katili Bush’un bölge gezisinde Arap liderlerden neler isteyeceği bellidir.

Son dönemlerde İran İslam cumhuriyetinin Suudi Arabistan, Mısır ve diğer körfez ülkeleri ile olumlu bir diyalog sürecine girmesi Amerika açısından kabul edilemez bir durumdur, bunun için mutlaka bu ülkelere uyarılar yapılacak ve Bush’un değimiyle ittifakta olmaları istenecek ki bu ülkeler hem Siyonist rejim için bir sorun olmasın hem de amerikan kontrolünden çıkmasın. Zaten amerikanın yılladır uyguladığı politika Arap ülkelerinin İran'ı dışlaması üzerine bina edilmektedir.

Yine Arap ülkelerinden istenecek diğer bir husus ise; Hamas’ı dışlamaları, direniş yanlılarını kendi ülkelerinde barındırmamaları ve Gazze şeridine maddi yardıma göz yummamaları olacaktır. Çünkü tüm dünyanın tecrit ve baskılarına rağmen Hamas Gazze şeridini izzetli halkının direnişi ve Arap rejimlerinin işine gelmese de duyarlı Müslüman kitlelerin maddi manevi yardımı ile ayakta tutmaktadır. Bush ve Olmert’in temel amacı Filistin’in meşru hükümeti olan Hamas hareketini güçsüzleştirmek suretiyle halkın teveccühünü kırmak ve bu yolla devre dışı bırakmak olduğundan yaptıkları ambargo ve baskıların aynısını Arap ülkelerinden de istemektedirler.

Nitekim henüz gezi başlamadan bir süredir İsrail ile Mısır arasında sertleşmelere neden olan Gazze-Mısır sınırından geçişler konusunun Bush’un mısır gezisinde gündeme geleceği ilan edildi. Sertleşme diyince Mısır’ın Siyonist rejime rest çektiği anlaşılmasın, Mısır hükümeti ısrarla Hamas’a yardımların geçişine izini vermediğini  söylemekte Siyonist yönetim ise “niye gizli tünelleri bulmuyorsunuz” diye baskı yapmaktadır. İşte Bush’un Arap liderlerle gündemi bu ve benzer sorunlar yani işgalci siyonistlerin güvenliği için Hamas’a karşı ne yapmaları gerektiğini telkin ve dayatma olacaktır.

Diğer önemli bir konu ise Lübnan’daki cumhurbaşkanlığı süreci ve tabii ki İslam ümmetinin onuru olan Hizbullahi direnişe karşı yapılması gerekenlerdir. Bush Lübnan da taraf olduğunu açıkça ilan etmiştir ve bu konuda çaba sarf etmektedir. Amerikanın bu kadar Lübnan ile ilgilenmesinin asıl amacıda Siyonist rejimin güvenliğidir. Geçen yıl Hizbullaha karşı ağır bir yenilgi yaşayan Siyonist rejim askeri yöntemlerle Hizbullah ile baş edemeyeceğini anlamış ve dersini almıştır. Hizbullahın varlığını kendisi için bir tehdit olarak gören ve bu konuda aciz olan İsrail amerikanında desteği ile Lübnan’da güdümlü bir yönetimin oluşturulmasına çalışmaktadır. Bunun için aylarcadır Hizbullah siyası sürecin dışına itilmeye çalışılmakta ve Lübnan’da iç karışıklıklar oluşturulmaktadır. Bu beyanda Bush’un Arap liderlerden isteyeceği Lübnan’da Amerika ve İsrail politikalarına göre hareket edecek bir cumhurbaşkanının seçilmesi için çalışmaları ve Amerikan güdümlü mevcut Lübnan hükümetine desteğe devam etmeleri olacaktır.

Bush’un uzun sayılacak bu kapsamlı gezisinin diğer önemli bir sebebi de şüphesiz ki Büyük Ortadoğu projesi için sağlam bir blok oluşturmaktır. Bloktan maksat işbirliği, demokrasiden ziyade emellerine ulaşmak ve enerji yollarını kontrolde tutmak için bölge ülkelerini kullanmaktır.

Sonuç olarak Bush’un Ortadoğu barışı olarak dile getirdiği mesele Siyonist rejimi güvenceye almak yani kendi ifadesi ile “ittifak zinciri ile Yahudi devletini garantiye almaktır. Bununda yolu tabii ki; Ortadoğu ziyareti sırasında Arap-İsrail görüşmelerinde ilerleme sağlanması ve İran'a karşı oluşturulacak ittifakın desteklenmesi için Arap ülkelerine baskı yapılmasıdır.

Hükümet verilerine göre Irak'ın 2003'te ABD işgali sonrası 3 yılda yaklaşık 151 bin Iraklı şiddet olayları sonucu öldü. Bu resmi rakamlardır, bazı bağımsız kaynaklar altıyüzbin sivilin katledildiğinden bahsetmektedirler. Tüm bunlara sebep olan Bush’un Ortadoğu barışı söylemini dile getirmesi traji-komik bir durumdur. Onların barış dedikleri mazlum halklara kan gözyaşı ve sefalettir. Onların barıştan anladıkları ise işgalci Siyonist rejimin ayakta kalmasından başka bir şey değildir. Tüm bunlar yetmezmiş gibi Bahreyn yönetimi eli kanlı çocuk katili Bush’a onur nişanı verecekmiş, bundan daha onur kırıcı bir durum olmasa gerek. Acaba Bush yüzbinlerce mazlumu katlederek mi bu nişanı hak etti, yoksa Bahreyn’de son dönemde gelişen İslami uyanış kukla yönetimi korkutmakta ve Bush’tan demokrasi adı altında katliam mı istemektedirler. Arap rejimleri bu zilleti terk etmeli ve halklarının sesine kulak vermelidirler.

Bölgedeki halkların amerikan emperyalizmine karşı uyanışı umut vericidir. Ortadoğu da Bush’un barış getireceğine inanan olmadığı gibi tüm amacın Yahudi devletini garantiye almak olduğunu da bilmeyen yoktur. Ayrıca yıllarcadır Amerika ekseninde hareket eden Suudi yönetiminin "Bush'u dinleyeceğiz ama İran'la iyi ilişkiler sürecek' mealindeki açıklamaları da bölge geleceği açısından azda olsa umut vericidir, Suudi yönetimi Amerika politikalarından uzaklaşamaz diye düşünülebilir ama kanaatimce bu yafta hem Suudi yönetimini bölgede yeterince yıpratmış hem de İran İslam cumhuriyetini dışlamayla bir yere varamayacaklarını anlamışlardır.

Temennimiz odur ki bilinçlenen bölge halkları amerikan ve Siyonist politikalarını akim kılabilsin ve kendi rejimlerine de bu konuda gereken baskıyı her yönden yapabilsinler.

Allah’a emanet olunuz.                   ABDULLAH HOCAOĞLU