2–SELBİ HEDEFLER:

Önceki yazımızda psikolojik savaşın tahkim edici hedeflerine değinmiştik. Psikolojik savaş hedeflerden biri de Selbi hedeflerdir. Selb kelimesi Arapçada: kapma, alma, silme, kaldırma ve izale etme anlamlarındadır. Konumuz açısından tanımlaması ise: Toplumda var olan, ancak devlet düzen ve bekasına zararlı görülen, düşmanın istifade edebileceği fikir, yaklaşım ve unsurları ortadan kaldırmak için yürütülen psikolojik operasyonlardır.

Hedef toplumda zararlı görülen, ileride sorun teşkil edebilecek durumlara karşı önleyici psikolojik savaş yürütmektir. Amaç; düşman olarak algılanan güçlerin hedeflerinden toplumu korumak ve istenilen istikamette ayakta tutmaktır.

Devletler ve örgütlü güçler kendi toplumlarını kontrolde tutmak ve istedikleri istikamette korumak amacıyla hareket ederler. Her toplumda yumuşak karın diyebileceğimiz fikri, kavmi, mezhebi, ekonomik vs. muhtelif durumlar söz konusudur. Devletler bunları kendi açısından kaşınınca kanayacak yara gibi görür. Kimsenin bu kanaldan sızmaması ve toplumu iğfal etmemesi için uğraş verir.

Kendi toplumu içinde gelişmeleri takip eden devletler; devlet bütünlüğü, milli menfaatler ve mevcut düzene aykırılık teşkil eden, gelecekte endişe nedeni olabilecek durumlar gördüklerinde karşı tedbirler almaya çalışır. Zararlı olacağı ve düşmanın istifade edebileceği durumlara karşı önlemler alma ve mücadele etme yoluna gider. Özellikle toplumda karşılık bulan ve hassas olan konularda, toptan ret ve baskı yerine toplumu kontrolde tutma ve nihayetinde elde etmeye çalışarak sorunun üstesinden gelme yoluna gidilmesi, psikolojik savaş açısından selbi ve dolayısıyla izale edici hedeflerdir. Hassas konularda baskı ve kaba kuvvetin, sonuç verme yerine tam tersi tepkisel bir yaklaşımla sorunu büyüteceği bir gerçektir. Bilinçli ve sistemli hareket eden güçler bu yola başvurmakta ve istifade etmektedirler.

Selbi hedeflerde 4 aşama vardır:

İletişim: Toplum içinde gelişen ve devlet açısından zararlı görülen bir duruma karşı öncelikle toplumla sağlıklı bir iletişim kurulmaya çalışılır. İletişimden kastımız, sadece hedeflenen kitleye ulaşma değildir. Amaç; inandırıcı ortak bir nokta, kitlenin benimseyeceği bir hedef belirlemektir. Bunlar yapıldıktan sonra toplumda var olan endişeyi kendileri yaşıyormuş gibi topumla aynı dil konuşulur ve zahirde aynı yaklaşım sergilenerek sahaya girilir. “Aynı dili konuşuyoruz, aynı düşünüyoruz, farklı yerlerde olsak da yaklaşım ve bakış açımızda bir fark yoktur” mantığıyla olaya yaklaşmak, yürütülecek psikolojik savaşı sağlam zemine oturtmak içindir. İrtibat aşamasında sürekli olarak birlik ve beraberlik içinde olunduğu, her şeyin ortak olduğu, tüm toplumun kader birliği içinde olduğu topluma hissettirilmeye ve böyle bir hava oluşturulmaya çalışılır. Eğer bu hava oluşturulabilirse istenen iletişim kurulmuştur. Bundan sonrası, artık zararlı görülen olguya yönelmedir.

Tahrip: İletişim aşaması başarılı bir şekilde gerçekleştiğine karar verildikten sonra, ikinci aşama hedef olarak belirlenen sorun ile ilgili toplumda var olan düşünce veya aksiyon ile ilgili olguları değiştirme ve tahrip etmektir. Milli bütünlük ve devlet düzeni açısından zararlı kabul edilen, sorun teşkil eden bu durumları tahrip edebilmek için öncelikle bunları tartışılır bir hale getirmek gerekmektedir. Bunun için olumsuzlukları ön plana çıkarma, kafalarda soru işaretleri bırakma ve oluşturulan tezatlarla toplumda mevcut olguya karşı şüphelerin yerleşmesi sağlanır. Şüpheler geliştikçe arayışlar da artar ve yeni yaklaşımlar ortaya çıkar. Aslında ortaya çıkan yeni yaklaşım, psikolojik savaş uygulayıcısın toplumuna o konuda vermek istediğinden başka bir şey değildir.

Toplumda olumsuz imajlar oluştukça tahribin dozu artırılır. Düşünceleri bozma, yaklaşımı değiştirme ve istenilen tahrip işinin başarılı bir şeklide gerçekleşmesi için sunulan yaklaşımın toplumsal değerlere yabancı olmamasına dikkat edilir. Yüzde yüz farklı bir yaklaşımı topluma sunmak inandırıcı olmayacağı gibi kabullenmesi de mümkün değildir. Formül tüme dokunmuyor gibi gözüküp parçalarla uğraşarak tahribi gerçekleştirmektir.

Devletler ne zaman hangi konuda buna ihtiyaç duyar? Mevcut yapının zararına olduğu düşünülen her ne var ise buna karşı uğraş verilir. Zararlı olduğu düşünülen bir grup, cemiyet, anlayış veya basit gözüken bir moda sitili dahi olabilir. Bozguncu ve kötü gösterme, kamuoyunda bunlarla ilgili olumsuz bir imaj oluşturma, toplunum vazgeçme eğilimi ile kendini gösterir. Eğer toplum bu aşamaya getirilebilmişse artık alternatif sunma ve bunu kabul ettirme aşamasına geçilir..

Cezbetme: Tahrip ile toplumu bir düşünceden alıkoyduktan sonra bu defa aşılanmak ve verilmek istenen şekil ve düşünce ne ise, toplum nereye çekilecekse, o noktaya yönlendirici hamlelere geçilir. Bu aşama; verilmek istenen şablonun yüksek sesle dillendirildiği, kitle iletişim araçlarından istifade edilerek özendirilmenin yapıldığı aşamadır. Çeşitli vesilelerle sürekli hedef seçilen ve üzerinde çalışılan konu toplum gündemine getirilir, bu amaçla uzman tabir edilen kişiler, toplumda kabul gören şahsiyetler ve önceki fikri savunup dönüşenler vasıtasıyla oluşturulmak istenen olgu ile ilgili sistemli ve yoğun bir bilgilendirme yapılır. Tüm bunların başarılı bir şekilde yürütülmesi için bazı senaryolarla topluma verilmek istenen mesaj pratikleştirilir ve bir sinerji oluşturulmaya çalışılır.

İlmi amele dönüştürme: Hedefin son ve en önemli aşamasıdır. Toplum hazır hale getirilip verilmek istenene meyyal bir hale gelince, istenilenler pratiğe aktarılır. Programlı bir şekilde topluma sunulan bir anlayışın kalıcı olabilmesi için toplum yaşantısında yer bulması gerekir. Zihnen hazır hale gelen toplum, uygulama noktasında fazla bir zorluk çıkarmayacaktır.

Çoğu devletlerde çıkacak yeni bir kanun veya uygulama için dahi bu yöntemlere başvurulur. Devlet bir yasaklama veya toplum kültüründe yeri olmayan en azından hoş görülmeyen bir konuda serbestlik vermek isterse öncelikle mevcut yasa tartışma konusu yapılıp yıpranması sağlanır. Olayı destekleyici birkaç hadise vesile yapılıp yoğun bir gündem oluşturulur. Ardından ne yapılması gerekir diye yoğun bir şekilde tartışma ortamı oluşturularak bu süreçte çıkarılmak istenen kanun ile ilgili zihinler hazır hale getirilir. Artık kanunu çıkarma ve uygulamaya geçme zamanıdır. İlk aşamada oluşacak bir uygulama infial oluşturabilecek bir durumken zihinlerin hazır hale getirilmesiyle sadece cılız tepkilerle arzulanan kanunlar yürürlüğe girer.

Selbi hedeflere TC’nin din ve Kürt meselesi ile ilgili yaklaşımları en güzel örnektir. Tüm aşamaları sürekli bir şekilde uygulanmaktadır. Gelecek yazımızda Selbi hedefler ve bu konuda yürütülen psikolojik savaştan bazı örneklere değinirsek, bir devletin kendi halkının “zararına” olan bir duruma karşı yürüttüğü önleyici psikolojik savaş daha iyi anlaşılır.

Allah’a emanet olunuz.

Abdullah HOCAOĞLU