kesilen şarlatanlar belki üzüleceklerdir, ancak bu uyduruk iddia, bizim için hiçbir zaman geçerli olmamıştır. İşte ortaya konan bu anlayış ve ortada hiçbir şey yokken olabilecek en menfi düşünceler içerisine girilmesi devletin, milletine zulmetmesi sonucunu doğuran en büyük etkenlerden birisidir.

7-19. sayfada "Hizbullah'ın Amacı" kısmında; "Terör örgütünün mensuplarına verdiği talimatta;

-TC'nin yönetim biçiminin İslamiyet'e uygun olmadığı,

-Türkiye'ye ancak Hizbullah örgütünün İslamî esaslara dayanan İran modeli bir rejim getirebileceği vurgulanmaktadır"' iddiası yer alıyor. Bu iddia cümlesinin neresini düzeltebiliriz ki? Bir defa bizim böyle bir şey söylememize İhtiyaç yok. Faraza ihtiyaç hissetsek bile, bunun ismi talimat olmaz, oIsa olsa bilgilendirme, bilinçlendirme faaliyeti olabilir. Çünkü talimat; "Bir işin görülmesi hakkında üst makamın verdiği yazılı veya sözlü emir, direktif, önerge" anlamındadır. Oysa yukarıda söylediğimiz iddia edilen şeyler, herhangi bir emir kapsamına girmeyen ve ancak bilgilendirme olarak değerlendirilebilecek şeylerdir. Tekrar iddiaya dönecek olursak, yani biz mensuplarımıza anlaşılan ikide bir TC'nin gayri İslamî olduğunu ve ancak bizim bu sistemi değiştirebileceğimizi söylüyor ya da bu doğrultuda talimat veriyormuşuz. Aklen ve mantıken yönetim biçiminin İslamiyet'e uygun olmadığı doğrultusunda mensuplarımıza nasıl talimat verebiliriz, niye vereceğiz ve bununla neyi amaçlayacağız? Muhtemelen bu talimatı alan orta zekâlı bir mensubumuz; "Tamam kardeşim bunu biliyoruz, bunu bildiğimiz için zaten Hizbullah Cemaatine girdik. Ne diye bu talimatı veriyorsunuz?" demez mi?

Bu iddiayı ortaya atanlar, muhtemelen masa başında "Başka ne yazabilirim, başka ne yazabilirim?" diye düşüne düşüne ancak böyle bir şey bulabilmişler. Tabi bulabildiklerini de, yanlış kelimelerle ifade ettiklerini söylemeden geçmek olmaz. Doğrusu akla daha yatkın ve mantıklı şeyler bulmalarını, bulduklarını da doğru kelimelerle izah etmelerini beklerdik.

8-24. sayfada; "Allah egemenliğinin ve şeriatın yürürlükte olmadığı böyle bir ülkede 'dar-ül harp' ilkeleri uygulanmalıdır. Sözgelimi devlete ait camilerde namaz kılınmaz, dinî faaliyette bulunmak ise günahtır" şeklinde bir düşüncemiz olduğu iddia edilmiş.

Camilerde namaz kılınmaz şeklindeki bir düşünceye sahip olduğumuz iddiasını, pratiğimiz zaten yalanlıyor. Bu konuda bir şey söylemeyi fuzuli buluyoruz. Dini faaliyette bulunmanın ise günah olduğu ifade edilmiş. Dini faaliyette bulunmanın günah olduğunu düşünüyorsak, yaptıklarımızı hangi dinin gereği olarak görüyorlar acaba? Yani demek oluyor ki namaz kılmak, oruç tutmak, hacca gitmek, Kur'an öğretmek ve öğrenmek, insanlara dinden-imandan bahsetmek günah oluyormuş. Pekiyi o zaman üyelik alanlar içki içtikleri, zina yaptıkları, kumar oynadıkları veya benzeri mel'anetler yüzünden mi ceza aldılar? Bu ne biçim mantık, ne biçim karalama? Bu iddialarda bulunanların ne İslam'dan haberi var, ne Dar'ul-Harp'ten, ne de Hizbullah'tan...

Dar'ul-Harb ve Dar'ul-İslam'ın ne olduğuna dair İslam âlimlerinin yorum ve ihtilaflarına burada yer vermek, savunmanın konusu olmadığından girmiyoruz.

9-39. sayfada İfade-Sorgu yan başlığı altında şu ilginç tespite rastlıyoruz: "Hizbullah terör örgütüne ilişkin bilgilere, yakalanan militanların ifadelerinden çok, ele geçirilen belge ve dokümanlardan yola çıkılarak ulaşmaya çalışılmaktadır. Çünkü yakalanan militanları sorguda konuşturmak oldukça zor olmaktadır. Militanlar her türlü şiddete karşı direnç gösterebilecek şekilde eğitilmişlerdir."

Burada Mahkeme Heyetinin, zımnen diyemeyeceğimiz kadar açıkça, polisin gözaltında her türlü şiddeti uyguladığını kabul ettiğini anlıyoruz. Eğer militanlar her türlü şiddete karşı direnç gösterebilecek şekilde eğitilmişlerse ve buna rağmen onları sorguda konuşturmak oldukça zor ise, demek ki gözaltında her türlü şiddet uygulanmaktadır. Buradaki ifadeyi Türkçeden biraz haberdar olan herkes bu şekilde anlayacaktır. Bu sözler, Türkiye'deki sistematik işkencenin kabulüdür, itirafıdır, tarihe düşülmüş önemli bir nottur.

27/99